dns یا Domain Name System اسامی سایت های اینترنتی را با آدرس های IP زیربنایی خود resolve می کند که باعث افزایش کارایی و حتی امنیت در فرایند می شود.

Domain Name Server یکی از پایه های اینترنت است ، اما اکثر افراد , خارج از شبکه احتمالاً نمی دانند که همه روزه در حال استفاده از آن هستند وقتی کارهای خود را در اینترنت انجام می دهند ، ایمیل خود را چک می کنند یا وقت خود را در تلفن های هوشمند خود تلف می کنند.

به طور ساده DNS یک فهرست اسامی است که با اعداد مطابقت دارد.اعداد ، در این حالت ، آدرسهای IP هستند که کامپیوترها برای برقراری ارتباط با یکدیگر در دنیای اینترنت از آنها استفاده می کنند.در وبلاگ های خارجی بیشتر توضیحات مربوط به DNS از مقایسه آن با یک دفترچه تلفن استفاده می کنند.در واقع سیستم نام دامنه دفترچه تلفن اینترنت است که کاربران از طریق نام دامنه به اطلاعات آنلاین دسترسی پیدا می کنند.البته ما می توانیم مانند لیست مخاطب تلفن هوشمند خود به DNS نگاه کنیم ، که نام افراد را با شماره تلفن و آدرس های ایمیل آنها مطابقت می دهد.حالا این لیست تماس را در تعداد لیست هر کس دیگری روی کره زمین ضرب کنید.

مرورگرهای وب از طریق آدرس های (IP) در تعامل هستند.DNS نام دامنه را به آدرسهای IP ترجمه می کند تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنتی را بارگیری کنند.هر دستگاه متصل به اینترنت دارای یک آدرس IP منحصر به فرد است که سایر دستگاه ها برای پیدا کردن آن دستگاه از آن استفاده می کنند.سرورهای DNS نیازمندی انسان را برای به خاطر سپردن آدرس های IP مانند 192.168.1.1 (در IPv4) یا آدرس های IP پیچیده تر و جدیدتر IP مانند 2400: cb00: 2048: 1 :: c629: d7a2 (در IPv6) را از بین می برند.

DNS چگونه کار می کند؟

فرایند DNS resolution شامل تبدیل نام میزبان (مانند www.example.com) به آدرس IP (مانند 192.168.1.1) می باشد.به هر دستگاه متصل به اینترنت یک آدرس IP داده می شود ، و آن آدرس آی پی برای یافتن یک دستگاه متصل به اینترنت توسط سایر دستگاه ها لازم است – مانند آدرس خیابان که برای یافتن یک خانه خاص استفاده می شود.

هنگامی که کاربر می خواهد یک صفحه وب را بارگیری کند ، باید بین آنچه کاربر در مرورگر وب خود تایپ می کند مانند (use-ssl.com) و آدرس قابل فهم توسط کامپیوتر,برای یافتن صفحه وب use-ssl.com ترجمه ای ایجاد شود.

برای درک فرآیندی که در پشت صحنه DNS resolution اتفاق می افتد ، مهم است که درباره اجزای سخت افزاری مختلفی که یک کوئری DNS باید از آن عبور کند بیشتر بدانید.

برای مرورگر وب ، جستجوی دی ان اس”در پشت صحنه” اتفاق می افتد و جدا از درخواست اولیه نیازی به تعامل از رایانه کاربر ندارد.

4 دی ان اس سرور در بارگیری یک صفحه وب فعالیت دارد:

DNS recursor(بازگشت کننده DNS) : بازگشت کننده را می توان به عنوان یک کتابدار فرض کرد که از وی خواسته می شود برای یافتن یک کتاب خاص به جایی در یک کتابخانه برود.DNS recursor سروری است که برای دریافت کوئری ها از دستگاه های کاربر از طریق برنامه هایی مانند مرورگر وب طراحی شده است.معمولا، recursor مسئول ایجاد درخواست های بیشتر به منظور جلب رضایت DNS کوئری کاربر ، می باشد.
Root nameserver : سرور root اولین گام در ترجمه هاست نیم های قابل خواندن توسط انسان به آدرس های IP است.می شود آن را مانند یک فهرست در کتابخانه تصور کرد که به قفسه های مختلف کتاب اشاره می کند – به طور معمول به عنوان مرجع به دیگر مکان های خاص عمل می کند.
TLD nameserver : سرور top level domain را می توان به عنوان یک قفسه خاص کتاب در یک کتابخانه تصور کرد.این نیم سرور گام بعدی در جستجوی یک آی پی آدرس خاص می باشد و آخرین قسمت از هاست نیم را میزبانی می کند.(مثلا در use-ssl.com , سرور TLD ما “com” است.)
Authoritative nameserver (نیم سرور معتبر) : این سرور را می توان به عنوان یک فرهنگ لغت در یک قفسه کتاب تصور کرد که در آن یک نام خاص را می توان به معنای لغت آن ترجمه کرد.authoritative nameserver آخرین ایستگاه در DNS کوئری است.اگر authoritative nameserver به سابقه درخواست ها دسترسی داشته باشد ، می تواند آدرس IP هاست نیم درخواستی را به DNS Recursor که درخواست اولیه را انجام داده است برگرداند.

چه تفاوتی بین یک authoritative DNS server و یک recursive DNS resolver وجود دارد؟

هر دو مفهوم به سرورها و یا گروه سرورها که برای زیرساخت DNS هستند اشاره می کنند ، اما هر کدام نقش متفاوتی را ایفا می کنند و در مکان های مختلف درون یک DNS کوئری قرار می گیرند.

یک تفاوت واضح این است که ، DNS recursor همیشه در آغاز جستجوی DNS است ولی authoritative nameserver در پایان فرآیند است.

Recursive resolver

recursive resolver یا در فارسی ,حل کننده بازگشتی, کامپیوتری است که به یک درخواست بازگشتی از طرف کلاینت پاسخ می دهد و زمانی را به خود اختصاص می دهد تا رکورد دی ان اس را رهگیری کند.

این کار را با انجام یک سری درخواست انجام می دهد تا زمانی که به سرور معتبر دی ان اس یعنی همان authoritative DNS nameserver برای رکورد درخواست شده برسد (که در این مرحله یا زمانش به اتمام می رسد و یا در صورت عدم یافتن رکوردی خطا برمی گرداند).

البته خوشبختانه ، DNS recursive resolver ها برای پیگیری رکورد مورد نیاز برای پاسخگویی به کلاینت ، همیشه نیازی به درخواست های متعدد ندارند.caching یا همان حافظه پنهان یک فرایند ماندگاری داده است که با ارائه رکورد منابع از پیش درخواست شده در جستجوی دی ان اس ، به اتصال کوتاه درخواست های لازم کمک می کند.

Authoritative DNS server

به عبارت ساده ، یک سرور معتبر DNS سروری است که در واقع رکورد منابع DNS را در اختیار دارد و مسئول آن است.

این سرور در انتهای زنجیره جستجوی DNS است که با استفاده از رکورد منابع جستجو شده قبلی پاسخ می دهد ودر نهایت به مرورگر وب اجازه می دهد تا به آدرس IP که برای دسترسی به وب سایت یا منابع وب دیگر نیاز دارد ، دسترسی پیدا کند.

یک سرور Authoritative می تواند پرس و جو را با موفقیت و از داده های خودش به نتیجه برساند بدون اینکه نیاز به جستجوی منبع دیگری باشد.

گفتنی است ، در مواردی که پرس و جو برای زیر دامنه ای مانند foo.example.com یا blog.use-ssl.com باشد ، یک سرور دیگری بعد از سرور Authoritative به این فرآیندها اضافه می شود ، که وظیفه ذخیره رکورد زیر دامنه CNAME را دارد.